Heb jij een fascinatie voor sneeuwvlokken? Je bent niet de enige, eeuwen geleden liepen er ook al sneeuwvlokliefhebbers rond. Zo begon Wilson Bentley al in 1885 foto’s te maken van sneeuwvlokken. Hij is de bedenker van de nu bekende theorie: “Geen sneeuwvlok is hetzelfde”. In deze blog lees je meer over zijn ontdekkingen.
Snowflake Bentley
In de wintermaand februari 1865 werd in een boerderij in de Verenigde Staten Wilson Bentley geboren. Bij zijn overlijden, 66 jaar later, stond Wilson Bentley bekend als “Snowflake Bentley” of “The snowflake man”. In zijn leven zou hij belangrijke ontdekkingen doen over sneeuwvlokken, wolken en regendruppels.
Zijn moeder was vóór haar huwelijk een lerares, en daarom had ze een microscoop in huis. Wilson leerde van haar hoe een microscoop werkte, en raakte er door geobsedeerd. Terwijl zijn leeftijdsgenoten buiten speelden, bekeek hij stenen, vogelveren, waterdruppels en bloemen onder de microscoop. Het moment dat hij een sneeuwvlok onder de microscoop legde, veranderde zijn leven.
“Altijd, vanaf jongs af aan, waren het de sneeuwvlokken die me het meest fascineerden. De boeren mochten dan wel een hekel hebben aan de winter, maar ik was dan ontzettend blij”.
Hij raakte enorm gefascineerd door sneeuwvlokken. Met zijn microscoop kon hij alle sneeuwvlokken van dichtbij bekijken. Vervolgens maakte hij tekeningen van de verschillende vormen vlokken die hij zag. Hij ontdekte een oneindige variatie aan bizarre vormen.
Het gevaar van smelten en sublimeren
Het probleem bij het maken van die tekeningen was dat de sneeuwvlokken al ergens halverwege het tekenen smolten of sublimeren (het verdampen van ijs). Hij maakte zijn tekeningen tenslotte in een bijgebouwtje naast het huis. In deze blog lees je meer over sublimeren. Hij moest iets vinden waarmee hij de sneeuwvlokken zo snel mogelijk vast kon leggen. Dat werd een camera, hij wist zijn vader te overtuigen een (dure) camera te kopen. Het lukte hem na lang proberen om een camera op zijn microscoop te zetten. In 1885, op 20-jarige leeftijd, maakte hij de eerste foto ooit van een sneeuwvlok. Het was het begin van een levenslange verzameling.
Wilson fotografeert sneeuwvlokken met zijn camera. Copyright: publiek domein.
Van hobby naar levenswerk
Maar nog steeds zorgde smelt en sublimatie er in de korte tijd voor het fotograferen voor dat de kristallen deels vervormden. Om dit te voorkomen bedacht Bentley een manier om de vlokken te “vangen” en zo snel mogelijk in de doos voor zijn camera te krijgen. Zijn hobby werd steeds professioneler. Hij vroeg zich af waarom de sneeuwvlokken er telkens anders uitzagen.
Zijn werk werd opgemerkt door een professor van de universiteit. Zo kon hij meteoroloog en fotograaf worden. Zo kon hij van het fotograferen van sneeuwvlokken zijn werk maken. In een van zijn studies schreef hij het volgende over de structuur van sneeuwvlokken:
“De studie van deze structuur onthult niet alleen een nieuwe en veel grotere elegantie van vorm, maar door middel van deze wonderbaarlijk delicate en voortreffelijke figuren kan veel worden geleerd over de geschiedenis van elk kristal, waardoor het is ontstaan. In de sneeuwvlok staat geschreven waar het is gepasseerd op zijn reis door wolkenland. Is er ooit een levensgeschiedenis geschreven in zulke sierlijke hiërogliefen?”
Deze sneeuwvlokken zijn hoekig, dan zijn ze door iets minder vochtige lagen gevallen.
Nog steeds een waardevolle collectie
Zijn methode voor het vangen van sneeuwvlokken zijn vandaag de dag nog steeds de beste manier om sneeuwvlokken te fotograferen. Ondanks de beperkingen van de camera’s uit die tijd was zijn collectie zo goed, dat in de 100 jaar die volgden, vrijwel niemand het nodig vond om nog meer vlokken te fotograferen. In zijn leven zou hij zon 5000 sneeuwvlokken fotograferen. In deze blog lees je meer over wat we dankzij zijn foto’s geleerd hebben over sneeuwvlokken.
Hij claimde dat de vorm van een sneeuwvlok anders was aan voorkant van de sneeuwstorm dan de achterkant. De vorm van de vlok moet afhangen van temperatuur. Dan kan je dus aan de vorm van een sneeuwvlok aflezen of het door warme of koude luchtlagen is gevallen. Pas 30 jaar later was de wetenschap zo ver dat ze de theorie van Bentley konden bevestigen. Hij was zijn tijd ver vooruit. In zijn eigen tijd verklaarden andere wetenschappers hem voor gek: wat maakt de vorm een sneeuwvlok nou uit? Vandaag de dag blijkt dat je van de vorm veel kan leren: lees deze blog.
Deze sneeuwvlokken zijn puntig, dan zijn ze door vochtigere lagen gevallen.
En wat deed hij in de zomer?
In de zomer zijn er natuurlijk geen sneeuwvlokken om te fotograferen. In plaats daarvan ging hij ook wolken, regendruppels en dauwdruppels onderzoeken. Hij was ook één van de eersten die regendruppels fotografeerde. Hij onderzocht hoe groot regendruppels zijn.
Bron: snowflakebentley.com
