Helaas komt aan alles een eind, zo ook mijn tijd als junior meteoroloog bij Buienradar. In deze blog blik ik terug op een aantal memorabele momenten van de afgelopen 4 jaar, in de tijd dat ik bij Buienradar heb gewerkt.
December 2017: Meteen aan de slag!
In december 2017 begon ik, samen met de andere twee nieuwe junior meteorologen, met inwerken. Op de eerste werkdag konden we meteen aan de slag, want er trok een storing over waarbij het aan de voorkant zowel kon gaan sneeuwen als ijzelen. Binnen de meteorologie, is ijzel een lastig fenomeen om te verwachten doordat een verschil van enkele tienden van een graad al erg bepalend kan zijn. Het was dus meteen volle bak, maar uiteindelijk lukte het om een goede verwachting neer te zetten. Er kwamen namelijk op de verwachte plaatsen foto's binnen van zowel ijzel als sneeuw.
Maart 2018: IJskoud van start
Maart 2018 ging ijskoud van start. Rond de wisseling van de maand heeft het flink gevroren en de gevoelstemperatuur daalde soms zelfs naar waarden van minder dan -15 graden. Dat had natuurlijk ook zijn effect op de natuur en ik kwam als meteoroloog voor het eerst in "aanraking" met zulke condities. De foto's die tijdens deze periode te zien waren, spreken dan ook voor zich.
Foto: Wouter van Bernebeek, Afsluitdijk.
Juli 2019: De "magische" grens van 40 graden werd overschreden
Ook de zomer van 2019 was er eentje om te onthouden. Voor Nederland is het normaal dat de temperatuur in de zomer zo nu en dan boven de 30 uitkomt. Boven de 35 graden is al erg uitzonderlijk, maar op 25 juli 2019 is er op meerdere KNMI weerstations een temperatuur van meer dan 40 graden Celsius gemeten. Het weerstation op Gilze-Rijen heeft nu het nationale record met 40,7 graden.
2020 ging "onzichtbaar" van start
Tijdens de jaarwisseling van 2019 op 2020 gebeurde ook wat bijzonders: de atmosfeer was al koud en vochtig, waardoor mist kon ontstaan. Door het vuurwerk dat werd afgestoken tijdens de jaarwisseling, kwamen er nog veel meer druppels in de lucht te hangen. Dit heeft te maken met de extra condensatiekernen als gevolg van de kruitdampen, zoals ik in de blog van 1 januari 2020 heb uitgelegd. Het gevolg was dat het zicht soms minder dan 10 meter was en je kon praktisch gezien niet meer veilig de weg op. Mensen die na het vieren van de jaarwisseling naar huis moesten, moesten soms iemand laten uitstappen en voor de auto laten lopen om zeker te weten dat je niets en niemand zou aanraken. Door deze bijzondere condities, had het KNMI ook code rood uitgegeven.
Vuurwerk tijdens de jaarwisseling. Foto: Chris Biesheuvel, Meteren.
Februari 2020: Storm Ciara
Storm Ciara is er ook eentje die niet snel vergeten werd. Er was op 9 februari 2020 sprake van veel schade en bomen vielen op uitgebreide schaal om. Die dag werd er zelfs even een windkracht 11 gemeten op de Waddeneilanden. Windstoten liepen op naar rond de 120 km/u, maar onofficiële metingen op bijvoorbeeld het strand kwamen soms zelfs dichtbij de 140 km/u! Wat ook opvallend was, die dag, was dat de windstoten ook diep landinwaarts nog erg hoog waren. In Maastricht werd bijvoorbeeld nog een windstoot van 99 km/u gemeten. Dat gebeurt niet vaak! Die dag heb ik bovenop het weer gezeten tijdens het bijhouden van de liveblog. Storm Ciara was trouwens ook de eerste storm in Nederland die een naam kreeg.
Foto: Jeroen Scherbeijn, IJmuiden.
2020: opnieuw een droog jaar!
2018, 2019 en 2020 waren allemaal erg droge jaren. In de lente van 2020 was het ook weer droog en heet en dat resulteerde in meerdere grote natuurbranden. Dat jaar is er ongeveer een oppervlakte gelijk aan 2000 voetbalvelden afgebrand. Is dit een voorproefje voor wat in de toekomst vaker kan gaan gebeuren? De verwachting is in ieder geval van wel!
2021: een jaar van extremen!
Ook vorig jaar, 2021, was er eentje met genoeg memorabele momenten, maar vooral de ijskoude periode in februari (nu exact een jaar geleden) en de overstromingen in Zuid-Limburg zijn twee momenten die niet snel meer worden vergeten. In februari kwam het tot sneeuwstorm Darcy en viel lokaal meer dan 40 centimeter sneeuw, met sneeuwduinen van soms meters hoog. Voor de overstromingen in Zuid-Limburg is zelfs het woord "extreem" misschien niet eens genoeg om aan te geven hoe bijzonder dit was. Dat was een gebeurtenis dat vrijwel nooit voorkomt, al is het wel zo dat de kans op zoiets door klimaatverandering wat toeneemt. Het zal dus een kwestie van tijd zijn voordat we iets vergelijkbaars gaan zien, maar waar en wanneer? Dat weet natuurlijk niemand.
Foto: Wouter van Bernebeek
Slotwoord
En daarmee kom ik aan het eind van mijn laatste blog. Het was me een waar genoegen om iedereen van informatie over het actuele en verwachte weer te voorzien. Bedankt voor alles, en wellicht tot "weer"ziens!
