Damhert in de schaduw.

Damhert in de schaduw.

Het damhert is groter dan een ree en kleiner dan een edelhert. De kop-romplengte is 130 tot 170 centimeter en de schofthoogte 85 tot 110 centimeter. Het damhert kan 45 tot 100 kilogram zwaar worden, bij hoge uitzondering tot 130 kilogram. De staart is vrij lang: 16 tot 19 centimeter. Het mannetje (hertenbok of schoffelaar genaamd - aan schaufler, Duits jagersjargon, ontleend -, naar de vorm van het gewei van volwassen dieren) wordt over het algemeen zwaarder dan het vrouwtje (hinde genaamd).

Door: Regina Vastenhout
Gemaakt: 25-08-2019, 737x bekeken
Damhert Natuur

Meer foto's van Regina Vastenhout

Bekijk slideshow
Een enkele wegberm of akkerrand daargelaten, vind je de variëteit aan wilde bloemen vooral in natuurgebieden. Boswachters beheren de laatste reservaten met bloemrijke akkers en bonte weides. Vaak kleine gebieden van elkaar gescheiden door bloemloze landbouwgebieden. Een enkele wegberm of akkerrand daargelaten, vind je de variëteit aan wilde bloemen vooral in natuurgebieden. Boswachters beheren de laatste reservaten met bloemrijke akkers en bonte weides. Vaak kleine gebieden van elkaar gescheiden door bloemloze landbouwgebieden. De reuzenbereklauw is een prachtige maar gevaarlijke plant als hij in aanraking komt met de huid. Het sap van de plant kan in combinatie met zon ernstige brandwonden veroorzaken. De huid kan rood worden met plaatselijke zwelling en kleine blaasjes, maar vaak vormen er zich grote blaren die één à twee dagen nodig hebben om tot volle ontwikkeling te komen. De verwondingen kunnen er uitzien als echte brandwonden. Later ontstaat vaak een donkere verkleuring van de huid die maanden kan aanhouden. Als het sap in je ogen terechtkomt, kun je er blind van worden. 1 Een wolk is een zichtbare verzameling – al dan niet onderkoelde – waterdruppeltjes of ijskristalletjes in de atmosfeer op enige hoogte boven het aardoppervlak. Een wolk is een zichtbare verzameling – al dan niet onderkoelde – waterdruppeltjes of ijskristalletjes in de atmosfeer op enige hoogte boven het aardoppervlak. Een blauwe lucht, de blauwe kleur van het hemelgewelf, wordt veroorzaakt door Rayleighverstrooiing van zonlicht gecombineerd met andere vormen van verstrooiing die een meer of minder witte kleur veroorzaken. Wat we zien is een verzameling strooilicht uit alle lagen van de atmosfeer met als achtergrond de zwarte ruimte. in de schemering ontstaat de blauwe kleur in het zenith doordat ozon geel en oranje licht absorbeert. De ozonlaag is dun, maar tijdens de schemering reist het zonlicht door een relatief dikkere laag ozon door de kleine invalshoek.