De bos- en natuurbranden die deze zomer in de gebieden binnen de poolcirkel woedden hebben de uitstootrecords van vorig jaar nu al verbroken. Dit werd bevestigd door wetenschappers van CAMS (Copernicus Atmosphere Monitoring Service).
Immens groot gebied
Medio juli was er in Siberië al meer dan 19 miljoen hectare bos in rook opgegaan. Een gebied dat 4,5 keer zo groot is al Nederland. De rookpluimen die bij de enorme branden vrijkwamen besloegen grofweg meer dan een derde van Canada. Het geeft duidelijk weer dat de uitstoot van deze branden enorm is. De uitstoot van CO2 die bij de branden vrijkomt liegt er niet om.
Met behulp van gegevens van het CAMS Global Fire Assimilation System (GFAS) hebben wetenschappers geschat dat de CO2-uitstoot van de branden in de poolcirkel dit jaar met iets meer dan een derde is gestegen in vergelijking met 2019. Van 1 januari tot 31 augustus 2020 zijn de geschatte CO2-uitstoot voor de regio bedroeg 244 megaton, vergeleken met 181 megaton voor heel 2019.
Enorme toename CO2 door de branden binnen de noordpoolcirkel dit jaar.
Het grootste deel van de toegenomen natuurbrandactiviteit is waargenomen in de Russische Republiek Sakha, in het oosten van Siberië. Daar zijn alleen al miljoenen hectares land verbrand. In juni was er sprake van een enorme toename in branden en dit had onder andere te maken met de aanhoudende extreme hitte en droogte. Voor een gebied dat zich binnen de poolcirkel bevindt bijzonder natuurlijk.
Ook op Groenland woedden natuurbranden (bron: NASA)
Zombiebranden
De oorzaken van de brandhaarden zijn te vinden in onder meer menselijk handelen en onweer. Met de komst van de hitte deze zomer, nam tegelijkertijd de kans op onweersbuien toe. Een andere oorzaak is nog te vinden in zogenaamde zombiebranden. Dat in feite restanten van de natuurbranden van het voorgaande jaar. Die restanten weten smeulend, ondergronds te overwinteren en in het voorjaar steken ze weer de kop op.
Natuurbranden Siberië (bron: NOAA)
Permafrost
De natuurbranden veroorzaken ook nog eens versnelde afname van permafrost in deze gebieden. Wanneer permafrost verdwijnt komen extra broeikasgassen (CO2 en methaan) in de atmosfeer. Al met al zorgt deze extra uitstoot, plus de uitstoot van de natuurbranden voor steeds meer CO2. Door de toename van deze broeikasgassen stijgt de temperatuur op aarde wereldwijd.
Denk nu niet dat de natuurbranden de grootste veroorzakers zijn van CO2-uitstoot. De mens heeft daar het grootste aandeel in. Ter vergelijk: de wereldwijde uitstoot van CO2 door natuurbranden ligt sinds 2000 op 7 miljard ton per jaar. De totale uitstoot van broeikasgassen door verbranding van fossiele brandstoffen was vorig jaar maar liefst 37 miljard ton.
(bron: Copernicus, KNMI, Greenpeace)
