Nu de dooi volledig ingezet is, zien we her en der nog zielige hoopjes winter liggen in de vorm van smeltende bergjes sneeuw of wegkwijnende sneeuwpoppen. Daarnaast betekend de dooi ook vaak het startsein voor kruiend ijs. In deze blog gaan we daar dieper op in.
Dooi
De laatste echte vorst die we hadden, vond afgelopen zondag plaats. Het werd in de nacht van zaterdag op zondag lokaal -12 graden. Daarna zette de dooi zich vrij snel in en nu zijn we zelfs op weg naar +15 graden een weekend later! Deze winter kende dus eigenlijk maar een week echt winterweer. Als we naar de pluim kijken lijkt de winter de komende tijd ook erg ver weg.
De kou komt voorlopig nog niet terug.
IJsschotsen
Een weekje konden we van het winterweer genieten met voor velen het schaatsen op natuurijs als hoogtepunt. Vanaf maandag was dat natuurijs eigenlijk al niet meer betrouwbaar. De regen en dooi hebben het ijs vrij snel verzwakt. Maar er gebeurde nog iets met het ijs. Onder invloed van de wind en stroming breekt het ijs gemakkelijk in stukken. Door diezelfde stroming en ijs wordt het ijs allemaal dezelfde kant op gevoerd. Hierdoor ontstaat er een ophoping van ijsschotsen.
Ophoping van ijsschotsen. foto: Anna Zuidema, Monument Afsluitdijk
Gebergte
Wanneer de wind blijft staan en er genoeg ijsschotsen zijn dan zullen de ijsschotsen elkaar gaan verdrukken. Hierdoor drukken de stukken ijs elkaar omhoog. Hierdoor kunnen bergen met puntige ijsschotsen ontstaan, met een woest ijslandschap als gevolg. Het verdrukken van dat ijs kan met zoveel kracht gaan dat dijken kunnen beschadigen. Ook komt het weleens voor dat de stukken ijs over de dijk glijden.
Overigens kunnen de bergen ijs een hoogte bereiken van wel twee meter of meer. In 1996 vormden zich gigantische bergen van wel zeven meter hoog langs het IJsselmeer. De recordhoogtes werden behaald in de winter van 1939-1940. Toen haalde het ijs een hoogte van 10 meter!
IJsschotsen. Foto: Wouter van Bernebeek, Afsluitdijk
