Foto en video

Op een van de fraaiere dagen vorige week (6/11). Drie wandelaars. Het lage licht tegemoet, de paaltjes achterlatend. De herfst hangt aan zijn laatste blaadjes. Tegen het vallen van de avond en even iets verderop speelde het volgende tafereel zich af. Rund rechts op de foto: 'Doe effe normaal man!" Rund links: "Doe zelf even normaal!" Rund in het midden: "Wat staat die vent daar nou te kijken?" (Schermutselingen na een overigens prachtige herfstdag.) Goed gestemde runderen in de ochtendzon gingen allemaal netjes aan de kant. Nou ja, netjes... Na de storm Benjamin was er een extra reden om naar het strand te gaan. Storm laat meestal een nalatenschap achter, die je mooi kunt vastleggen. Onderweg er naartoe viel dan weer de nattigheid bij De Kerf op. Zoete nattigheid, want de zee is door het gegroeide duin al jaren niet meer welkom in de vallei. Na en voor de storm. De duinvoet waar een eerdere storm een hapje had uitgenomen is weer redelijk gedicht, zoals hier afgelopen woensdag (22/10) ter hoogte van paal 30. Het is een verrassing hoe het duin er na de storm van donderdag bij komt te liggen en hoe en/of dat het weer gedicht gaat worden door stuivend zand. Wandelen in de herfst. En opeens had ik zin in een omelet. Na een winderig dagje op het strand en in het duin trad gisteren in de namiddag de rust in bij dit meertje aan de Woudweg. Ik werd er stil van. Overbewolkt op een onderbemenst strand. Het zomerseizoen is voorbij gevlogen. Op naar het nieuwe en tussendoor doen alsof het zomer is. Fietsers die de imposante wolken tegemoet rijden. Net op tijd voorbij het duin op links dat een niet aarzelende poging doet om over te steken:)